Globalna tendencja spadkowa w dzietności zwróciła nową uwagę na osoby bezdzietne – te, które świadomie decydują się nie mieć dzieci. Chociaż badania pokazują rosnącą częstość występowania osób bezdzietnych w krajach bogatszych, mniej wiadomo na temat ich liczby i motywów w krajach rozwijających się. Nowa publikacja w czasopiśmie PLOS One przeczy oczekiwaniom, ujawniając zaskakująco wysoki wskaźnik bezdzietności w kilku krajach rozwijających się.
W badaniu prowadzonym przez badaczy Zachary’ego Neila i Jennifer Neil z Michigan State University przeanalizowano dane demograficzne z ogromnego zasobu informacji zebranych w latach 2014–2023 w ramach badania demograficznego i zdrowotnego (DHS). Program, będący wspólnym przedsięwzięciem Stanów Zjednoczonych i lokalnych partnerów, koncentruje się na gromadzeniu kompleksowych informacji na temat płodności na całym świecie.
Aby głębiej poznać te złożone trendy, zespół badawczy opracował specjalistyczne oprogramowanie, które może analizować dane DHS z krajów rozwijających się z niespotykaną wcześniej dokładnością. Badając odpowiedzi ponad 2 milionów ludzi w 51 krajach rozwijających się, odkryli znaczne różnice w częstości występowania bezdzietności pomiędzy krajami, nawet w obrębie tego samego obszaru geograficznego.
Na przykład wśród niezamężnych kobiet w wieku od 15 do 29 lat w Azji Południowo-Wschodniej szacowany wskaźnik bezdzietności na Filipinach wynosił 7,3%, w porównaniu z zaledwie 0,4% w Indonezji. Papua Nowa Gwinea była krajem o najwyższym odsetku bezdzietnych niezamężnych kobiet (15–29 lat) wynoszącym 15,6%, podczas gdy Liberia miała najniższy – 0,3%.
Badanie wykracza poza liczby i bada potencjalne czynniki przyczyniające się do tych trendów. Naukowcy odkryli silną korelację między poziomem rozwoju kraju a wskaźnikiem bezdzietności. „Rozwój ludzki” obejmuje zdrowie, edukację i standardy życia mierzone za pomocą wskaźnika rozwoju społecznego (HDI). Kraje o niższych wynikach HDI, takie jak Czad, wykazują niższy odsetek osób bezdzietnych (około 1%), podczas gdy kraje o wyższych wynikach HDI, takie jak Turcja, wykazują znacznie wyższy odsetek (około 6%).
Równość płci i wolność polityczna również wydawały się czynnikami wpływającymi na powszechność bezdzietności, chociaż w mniejszym stopniu. Wyniki te sugerują, że decyzja o pozostaniu bezdzietnym przekracza granice społeczno-ekonomiczne i obejmuje nawet kraje stojące przed wyzwaniami rozwojowymi.
Niniejsze badanie podkreśla globalny charakter tej tendencji i wzywa do dalszych badań nad specyficznymi potrzebami i doświadczeniami osób bezdzietnych w krajach rozwijających się. Podkreśla znaczenie zrozumienia indywidualnych wyborów w szerszym kontekście społecznym, zwłaszcza w obliczu ciągłej ewolucji wzorców płodności na całym świecie.
